ΤΙ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ;

Δηλαδή τι περιμένουν ακόμα; 

Τι θέλουν να γίνει;

 Να μεταμορφωθούν τα γιαούρτια και οι ντομάτες σε πέτρες και κοτρώνες; 

Οπου πηγαίνουν να τους γιουχάρουν όλοι, μεγάλοι, μικροί, άντρες γυναίκες, παιδιά;

 Το φτύσιμο το θεωρούν ψιχάλα;

 Αν ναι, τότε να προσέξουν πολύ για να μην δούν την ψιχάλα να γίνεται ένα ρέμα, αν όχι κατακλυσμός, που τα παρασέρνει όλα στο διάβα του.

 Και δεν είναι ούτε δύσκολο, ούτε ακατόρθωτο. 

Κάποτε, ο Ηρακλής, άλλαξε την κοίτη ενός ποταμού για να καθαρίσει κάτι στάβλους.

Και αυτό το έκανε μόνος του και με τα χέρια του. 

Σήμερα, που έχουμε τόσα τεχνικά μέσα, φαντάζει πιο εύκολο να γίνει..

 Αρκεί να ανάψει μιά σπίθα.

 Και όλα δείχνουν ότι δεν είναι αργά να γίνει αυτό.

 Με αυτά που λένε και δεν λένε, και κάνουν και δεν κάνουν το τσακμάκι της υπομονής εύκολα θα ανάψει το φυτίλι της εξέγερσης...

ΕΙΔΩΜΕΝ...