Χρόνος

 

Τσεκάροντας τις στιγμές που συνθέτουν μια ακόμη βαρετή μέρα
τεμαχίζεις και πετάς τις ώρες σου, αυθόρμητα.
Τριγυρίζοντας και κλωτσώντας το έδαφος στην πόλη που γεννήθηκες
περιμένεις κάποιον ή κάτι να σου δείξει το δρόμο

Κουρασμένος από την τεμπελιά κάτω απ' την ανατολή του Ήλιου
μένεις σπίτι για να παρακολουθήσεις τη βροχή
Είσαι νέος και η ζωή είναι μεγάλη
Και υπάρχει χρόνος για να σκοτώσεις το σήμερα
Και τότε θα βρεις δέκα χρόνια που πέρασαν πίσω σου
Κανείς δε σου 'πε πότε να τρέξεις κι έχασες τον πυροβολισμό της εκκίνησης


Έτσι.. όλο τρέχεις και τρέχεις να καλύψεις τη διαφορά απ' τον ήλιο μα αυτός βουλιάζει
Αγωνίζεσαι για να βρεθεί πίσω σου πάλι
Μα ο Ήλιος είναι στην ουσία ο ίδιος, μα εσύ γερνάς
πλησιέστερα από μια ανάσα και μια μέρα πιο κοντά στο θάνατο

Κάθε χρόνο έρχεται και πιο κοντά, δυσκολεύεσαι όμως να βρεις το χρόνο
Σχέδια που είτε καταλήγουν στο μηδέν είτε σε μισή σελίδα κακογραμμένες γραμμές
Κρεμασμένος μέσα σε μια σιωπηλή απελπισία είναι ο αγγλικός τρόπος ζωής
Ο χρόνος φεύγει, το τραγούδι τελειώνει, μα σκέφτηκα κάτι ακόμη να πω...


Στο σπίτι, στο σπίτι ξανά...
Χαίρομαι να βρίσκομαι εδώ όταν μπορώ
Όταν γυρίζω σπίτι κρυωμένος και κουρασμένος
μ' αρέσει να ζεσταίνω τα κόκκαλά μου πλάι στη φωτιά

Πολύ μακριά, εκεί η Γη
χτυπά την καμπάνα
καλεί τους πιστούς να γονατίσουν
για να ακούσουν τις ψιθυριστές μαγικές λέξεις.

Roger Waters, 1973

(μετάφραση, Μαζεστίξ, 2012)

ΤΟ ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ

ΤΙΜΕ

Ticking away the moments that make up a dull day
You fritter and waste the hours in an offhand way.
Kicking around on a piece of ground in your home town
Waiting for someone or something to show you the way.

Tired of lying in the sunshine staying home to watch the rain.
You are young and life is long and there is time to kill today.
And then one day you find ten years have got behind you.
No one told you when to run, you missed the starting gun.

So you run and you run to catch up with the sun but it's sinking
Racing around to come up behind you again.
The sun is the same in a relative way but you're older,
Shorter of breath and one day closer to death.

Every year is getting shorter never seem to find the time.
Plans that either come to naught or half a page of scribbled lines
Hanging on in quiet desperation is the English way
The time is gone, the song is over,
Thought I'd something more to say.

Home
Home again
I like to be here
When I can

When I come home
Cold and tired
It's good to warm my bones
Beside the fire

Far away
Across the field
Tolling on the iron bell
Calls the faithful to their knees
To hear the softly spoken magic spell

πηγή: toixo-toixo.blogspot.com